2016 April-Mei Frankrijk

 

zondag 24april, de planning was een rondje Zwarte Woud maar de weersvoorspelling daar adviseert nog sneeuwkettingen. We kijken elkaar eens aan en een nieuw besluit is snel genomen. We rijden naar Zuid-Frankrijk richting Frejus, alleen daar is het redelijk weer komende week. Het is nog droog als we thuis vertrekken maar dat gaat al snel over als we een stukje in België zijn, we rijden door tot Nancy naar camping Villey Le Sec   aan de Moezel. Mooie nette camping aan de oever van de Moezel, we parkeren de camper en sluiten de stroom aan. Tijd voor een warme hap, aan de ingang van de camping staat een nieuw modern restaurant waar je heel goed en niet duur kunt eten. Het is vandaag blijkbaar witte visdag op de camping dus we doen maar mee.

Maandag 25 april. Na een goede nachtrust vertrekken we weer op tijd want het zuiden is nog ver weg, vanaf de camping naar de snelweg is het smal en steil en gelukkig komen we niemand tegen,  het regent nog steeds en dit blijft ook zo tot Lyon, daar schijnt de zon en dat blijft zo tot we weer op de terugweg zijn. Het is intussen maandag 25 april 19.00uur als we aankomen op camping Les Pecheurs in Roquebrune iets boven Frejus. De beheerder wilde net afsluiten maar laat ons nog even binnen en brengt ons naar een plaats op de camping waar we zelf iets uit kunnen zoeken. Er staan nog meer campers dus gelukkig niet alleen. We  kiezen half schaduw op een ruime plaats en de zon prikt nog aardig door tot een uurtje of negen.

Dinsdag 26 april, we verkennen de grote nette camping en de naaste omgeving, naast de camping loopt een riviertje waarop met de kano gevaren kan worden  en voor de camping een groot meer waar ook gevist wordt. Iets verderop zie je de rode  rots bergen en op 300mtr lopen kom je in een fraai oud dorpje met smalle steegjes enz.

 Woensdag 26 april, na het ontbijtje gaan we op de fiets naar de supermarkt 2km verderop, buiten de camping zien en horen we dat bij het meer vandaag een Harley Davidson treffen is. Honderden Harleys  geen twee zijn hetzelfde staan in lange rijen geparkeerd en er is op het veld ernaast een braderie voor de motorrijders.  Na het boodschappen doen trekken we de wandelschoenen aan en wandelen het meer volgend richting de rode rots bergen. .

Onderweg passeren we exotische boomkwekerijen en schapen weiden met grote honden erbij die ons niet welkom wilden heetten.    Ook kijken we nog even bij een wijn Cave en nu we er toch langskomen gaan we ook de motoren nog even van dichtbij bewonderen, de berijders zijn al net zo futuristisch als de motoren zelf.  Vanavond is er een groot vuurwerk van de motorclub aan het meer dus daar gaan we ook nog even heen. Even na half elf is het vuurwerk afgelopen en vertrekken de meeste  motoren weer naar een overnachtingplaats en keert de rust weder.

 Donderdag 27april, vandaag een zonnige rustdag, het is tenslotte vakantie. De boeken worden uit de kast gesleurd en uitgelezen.

Vrijdag 28april, we gaan te voet naar het oude dorpje  Roquebrune Sur Argens iets verderop, cultuur happen zeg maar.

Zaterdag 29april, we halen op de fiets nog wat proviand zodat we morgen meteen door kunnen rijden.

Zondag 30april, vandaag vertrekken we weer in etappes naar huis, we rijden via de rondweg Lyon naar Tournus voor een overnachting. In Tournus zijn we eerder geweest met de caravan, als we er aan komen is het nog niet druk maar later op de avond staat het toch weer bijna vol.

Maandag 01mei, we gaan naar Verdun naar camping Les Breuils, overnachten en morgen naar de restanten van de 1ste wereldoorlog ten noorden van Verdun.

Dinsdag 02mei, vroeg uit de veren, eerst naar de oorlogsmonumenten en dan naar België. We bezoeken eerst een museum en daarna een oorlogskerkhof van de geallieerden met 10.000graven.

Na de middag rijden we van   Verdun via Bertrix naar camping Parc La Clusure in België, een grote langwerpige aan riviertje gelegen nette camping. Jammer dat de trein bijna over je camper heen rijdt en helaas ook nog heel vaak passeert, maar verder een mooie camping.

Woensdag 03mei, we gaan op huis aan, en omdat de diesel in het rood staat rijden we eerst 7km noordwaarts om te gaan tanken want de snelweg is te ver weg. We rijden in een stuk door naar huis.

 

Zomervakantie 2016, Frankrijk – Spanje – Frankrijk.

Zondag 5juni, einddoel is Santiago de Compostela  noordwest Spanje. We rijden via Brussel tolvrij naar Reims.  Net opzij van Reims ligt Val de Vesle  met de gelijknamige Camping Intercommunalité Val de Vesle,

 vanaf het balkon worden we toegesproken en krijgen we een toegangscode voor het hek. Tevens de boodschap om vooral niet op het midden gedeelte te parkeren maar links op de camping. Betalen €15,09 ACSI kan weer als de receptie open gaat.  Sanitair is schoon maar bij volle camping is er zeker niet voldoende, er is  verder  niets op de camping maar als overnachting camping zeer geschikt.

 Maandag 6juni, ondanks de goede tip om links te parkeren komen we de kampeerplaats niet af, de (bitsige) beheerster is niet blij en wij ook niet. Een terreinknecht trek ons de weg op zodat we onze reis kunnen voortzetten. Diepe sporen achterlatend.

Natuurlijk nemen we eerst de verkeerde afslag en doen we een verplichte rondrit in en door Reims. Als we de juiste weg gevonden hebben kiezen we richting Auxerre en Limoges.

  We gaan naar Camping Les Grands Pins  Sarl Berry Loisirs in Velles aan de A20. Vriendelijke ontvangst, i.v.m. drassige bodem op de verharde weg blijven staan, 1 toilet open maar dat is niet erg want het is niet druk, wel even lekker gedoucht want die was prima. Restaurant gesloten want de kok is met de noorderzon vertrokken. We betalen €17,00 met de ACSI kaart wat gezien het gebodene wel wat veel is.

Dinsdag 7juni, de A20 is tolvrij en dus pakken we deze snelweg en schieten lekker op. De reis gaat ri Bordeaux en dan naar Saint Jean de Luz camping Ferme Erromardie. Een camping op 20mtr van de kust/strand, wel in drie delen wat iets lastig is want je rijdt een camping op waar je niet moet zijn en na de incheck dus terug naar de andere camping.

Plaatsen zijn niet groot maar als overnachting ruim voldoende. We betalen €16,20 ACSI en een borg voor de slagboom key. We wandelen naar het strand en blijven hangen op een terrasje, het is mooi weer  hier en een koud biertje en een Rose gaan er gemakkelijk in.

 Woensdag 8juni, we kopen op de camping bij een oud omaatje broodjes voor onderweg en we vertrekken, vandaag gaan we Spanje in. Hoever we komen zien we wel en kiezen dan een camping in die buurt op.

Het is wel even wennen hier op de wegen, Spaans op de borden zijn we niet gewend en grote parkings net als in France om even te picknicken zijn er niet of je ziet ze pas als je er al weer voorbij bent. In de buurt van Laredo ongeveer 180km van Saint Jean de Luz gaan we op zoek naar een camping, in de ACSI boek hebben we al snel camping Laredo gevonden.

We voeren de coördinaten in die in de boek staan maar dan komen we midden in de zee uit dus gebruiken we de route beschrijving maar. Laredo, een paar oude straatjes en verder een nieuw stadje met heel veel vakantie appartementen, heeft een heel groot breed zandstrand met mooi uitzicht.

De camping is niet bijzonder,  wel heel netjes, zeer schoon en veel sanitair, zwembad was nog niet open, supermarktje, restaurant, bar. ACSI inspecteur was er ook en die hebben we gelijk geïnformeerd over aparte coördinaten in de boek. Later op de dag kwam de ACSI inspecteur uitleggen hoe die coördinaten in de boek gekomen waren en hij de juiste nu doorgestuurd had aan de redactie. De fusie met de NKC boek was de oorzaak.

Donderdag 9juni, we maken een wandeling naar en over het strand, opvallend is dat veel plaatselijke bevolking het strand gebruikt  om aan de andere kant van Laredo te komen, iedereen loopt met de schoenen en een boodschappentas onder de arm over het strand. We lunchen uitgebreid op een terras en gaan terug naar de camping.

Vrijdag 10juni, we verlaten Laredo en gaan zuidwaarts de Picos d’Europe in, een machtig mooi natuurgebied. De route erdoor heen is prachtig,   kronkelende goed berijdbare wegen, soms een beetje smal of geen berm of vangrail, mooie bergen, mooie meren. Via Panes komen we in een dal bij Potes, hier zoeken we camping La Viorna op. Een terrassen camping met mooi uitzicht over dal en bergtoppen, schoon en ruim voldoende sanitair.

Morgen willen we van hieruit naar Fuente De om met de kabelbaan naar 1800mtr te gaan om daar te wandelen.

Rond de middag gaan we te voet naar het dorp Potes, beetje rondkijken,  beetje shoppen, beetje cultuur snuiven zeg maar. Het weer is eigenlijk best goed vandaag vergeleken met wat we hebben gehad afgelopen week.

Zaterdag 11juni, we checken uit bij de receptie  en we vragen om informatie over de Fuente De, door het slechte weer daar is de kabelbaan vanmorgen niet open i.v.m. het zicht op de top. Goed dat we dat nog even gevraagd hebben dat bespaart weer 50km omrijden.

Als we dan niet met de kabelbaan kunnen gaan we maar met de camper de Picos over, inderdaad slecht zicht boven, we rijden echt door de wolken en meer dan een meter zicht hebben we soms niet maar geen probleem want er rijdt verder toch niemand hier op 1600meter?

Plotseling rijden we uit de wolken en zitten we weer vol in de zon, wat is de natuur toch mooi. We zien grote roofvogels van heel dichtbij naast de weg zitten en even verderop vliegt een hele zwerm gieren. Het landschap is geel van de Gele Brem bossen.  Bij Riano ligt een groot meer  met hemelsblauw water, we laten de tank nog even volgooien want voorlopig komen we in de Picos geen pompen meer tegen.  Wel bijzonder dat je in noordwest Spanje nog geholpen wordt bij het tanken, je mag alleen afrekenen en verder lopen ze de benen vanonder hun kont voor je.

We komen door de meest pittoreske dorpjes  waar het leven nog goed is, maar komen ook regelmatig grote veewagens tegen die gewend zijn om dit traject te rijden en dan kun je beter opzij gaan.

Overal zie je oudjes in de schaduw voor het huis zitten slapen en lijkt de tijd stil te staan.

 Uit de Picos gekomen stellen we de navigatie in op Cudillero maar zoals gewoonlijk kiest deze weer eens de korste, smalste, smerigste, steilste route. De gierkar die we ontmoeten rijdt hier al de hele dag en er ligt meer gier op de weg dan op het land. De weg is vreselijk steil en net breed genoeg voor de camper en niet voor camper en gierkar. Dat wordt op het randje rijden en natuurlijk glip je dan net van het randje door die natte gier , lekker door de bomen en struiken en dan mis je later een hoogte-breedte lamp en de eindkap van de luifel. Blijkbaar stond er ook nog een verkeersbord in de struiken.

Camping Cudillero   is daarna snel gevonden, de camper stinkt vreselijk naar stront maar we doen  alsof onze neus bloedt. Een hele aardige eigenaar die ons tipt hoe te lopen om bij een mooi foto uitkijkpunt te komen vanaf de camping. Ook dit is weer een ACSI camping, en zijn 17,00 euro meer dan waard, sanitair prima in orde.

Zondag 12juni, op de camperservice plaats proberen we de gier van de camper te spuiten maar dit weinig effect omdat het goed vast zit. We gaan dus snel weer verder naar Santiago de Compostela, gelukkig gaat het onderweg op de snelweg flink regenen en nu spoelt de gier er wel lekker af.

Bij Santiago rijden we de aangegeven afslag voorbij maar achteraf was dit helemaal niet erg want de volgende afslag was veel directer. Camping As Cancelas is nog de enige camping in Santiago en dat weten ze zelf ook. De prijs van 30,00€ p/nacht is echt veel te veel voor het geboden.  Je mag zelf een plaats uitzoeken en dan is het bij ons wie het eerst komt die het eerst kiest. En als Marga zich dan een beetje veel breed opstelt durft de andere belangstellende voor ons plekje niet meer en druipt af.

In de middag wandelen we naar beneden om de stad te gaan bekijken, voor de zondag is het vrij rustig in het centrum.

Maandag 13juni, vandaag gaan we weer Santiago in, de stad is bekend om zijn pelgrims en we zijn benieuwd of we vandaag lopers c.q. pelgrim wandelaars zien in de stad. Het is vandaag veel drukker dan gisteren en ook veel gezelliger. In de grote kathedraal    is een mis aan de gang en staat stampvol, we hebben deze gisteren al bezocht dus zijn we snel weer buiten.  We struinen de souvenir winkels af en genieten van het mensen kijken. Onderweg wordt een man gereanimeerd ook dat gebeurd. We kopen nog een lekkere Santiago koek en wandelen weer terug richting camping.

Onder de camping staat een grote superwinkel met zo’n 70 voornamelijk kledingwinkels en een grote Super U. We gaan alle winkels langs en we kopen nog wat shirts want die zijn thuis blijven liggen. We doen gelijk ook boodschappen zodat we morgenvroeg op tijd kunnen vertrekken.

Dinsdag 14juni, net buiten Santiago tanken we nog even vol en kopen verse broodjes voor onderweg, via Lugo, Ponferrada, Leon en Burgos  komen we in Castrojeriz aan op camping Camino de Santiago, het ligt op de pelgrimsroute vandaar de naam. De camping heeft een fraai zicht op een hoger gelegen kasteel ruïne  maar verder ziet de omgeving er troosteloos kaal uit eigenlijk. Smalle plaatsen waar je alleen op en af kan kunt als je deels de plaats van je buurman gebruikt. Sanitair voldoende en schoon, personeel leek ons wat ongeïnteresseerd en geen  echte  campingmensen. Dat we morgen weer vertrekken is al snel besloten.

Woensdag 15juni, we gaan het vertrouwde Frankrijk weer in, we willen naar de hoogste duinen van Europa Dune de Pilat. We kiezen voor camping Grande Dune de Pyla pal aan de voet van de duinen, het is er zeer rustig nog. Als we staan en koffie gedronken hebben wandelen we naar de duinen en de zee.

De duinen zijn 105mtr hoog en 500mtr breed en 3km lang.   Een hele klim zo door het losse zand omhoog, eenmaal boven een fraai uitzicht over de zee en de duin. Er zijn heel veel mensen bezig om van de duintop af te zeilen, prachtig om te zien hoe sommigen ook nog terug naar boven kunnen . Terug bekijken we de camping nog eens goed en de vele soorten huuraccommodaties die men heeft. In de campingwinkel scoren we nog wat lekkere trek dingetjes en gaan terug naar de camper voor de middag borrel.

Donderdag 16juni, vandaag wandelen we naar het beginpunt van de Dune de Pilat ongeveer 3km verderop, daar zijn allemaal winkeltjes met souvenirs, kleding , eten en drinken. Het is inmiddels toch lunch time dus doen we dat ook maar gelijk. De panini broodjes smaken minder lekker dan dat ze er uit zagen.  Hier is ook een trap tegen de duinen gemaakt wat er een stuk gemakkelijker uit ziet. Terug op de camping hebben we buren gekregen, een Belgische camper met voetbal supporters, als ze terugkomen van het toilet weten ze niet eens meer met welke camper ze gekomen zijn en staat er al een bij onze deur.  De muziek gaat aan en we moeten vragen of het misschien zachter kan en dan spreken ze plots geen Nederlands meer. Marga maakt zich weer breed en legt ze netjes uit dat ze vanmorgen nog wel Nederlands verstonden en de muziek gaat op zacht. Tijdens de voetbal uitzending is het rustig want dan zijn ze in de kantine om te kijken maar daarna en de rest van de nacht wordt er doorgefeest in de camper. Waarom komen die gasten uitgerekend naast iemand staan terwijl de hele camping bijna leeg staat??

Vrijdag 17juni, hier hebben we het wel gezien en gehoord, in de ACSI ontdekken we een RCN camping in COEX Vendee, nog nooit een RCN camping bezocht waar het tegenviel dus erheen.

Bordeaux rechtsom over de rondweg wordt je aangeraden i.v.m. de drukte linksom. Of was dat van bovenaf gezien? Nog maar net op de rondweg of alles stond al stil of stapvoets en die rondweg is een behoorlijk stuk hoor. Een uur is daar zo om en frappanter is dat aan het einde van de file blijkt dat er eigenlijk maar 1 auto onder een viaduct staat op de rijbaan onbeschadigd? Maar goed wij hadden tijd zat in tegenstelling tot die duizenden vrachtrijders die er ook in staan. Na Bordeaux pakken we de tolweg op want we willen begin van de middag al op de camping aankomen.

Camping RCN La Ferme Latoi in Coex, een plaatje van een camping, iedereen heeft zijn eigen voetbalveld zo groot zijn de plaatsen, dat heeft voor iedereen zijn voordelen zij de beheerster, de klant heeft alle ruimte en gras maaien gaat ook veel sneller.  We reserveren maar gelijk een plaats in het restaurant en broodjes voor morgenochtend, we krijgen een gratis KCK en een dikke glimlach, wat een heerlijk begin hier. Hier houden we het wel 3 dagen vol. Het restaurant was heel goed en sfeervol ingericht, de mosselen   waren ook hier goed om te eten.

Piet neemt  een duik in het mooie zwembad   op de camping en we doen een wandelroute die loopt via een stuwmeer en via boerenpaadjes, en natuurlijk kiezen wij het  verkeerde rechtdoor zandpad en komen uiteindelijk in het dorp Coex aan dat aan de overkant van de snelweg ligt. Dan kijken we hier ook maar gelijk even rond en gelukkig is er een warme bakker die abrikozensloffen gebakken heeft.

maandag 20 juni, we trekken vandaag weer verder, we willen iets dichter naar de kust/strand toe. We hebben ook weer proviand nodig en onderweg komen we al een grote super tegen, we parkeren bij de super op de camperplaatsen en doen de boodschappen, de winkel is zo groot en ruim dat we er wel met de camper doorheen hadden rijden ipv met een boodschappenkarretje. Voor de kassa’s hangt een monitor waarop je kan zien naar welke kassa jij moet lopen, handig want zo kom je altijd bij een kassa waar je gelijk geholpen wordt. We zien op veel rotondes en uitvoegstroken grote bergen autobanden en strobalen liggen, het lijkt erop dat hier kort geleden nog een demonstratie ergens tegen is geweest.

We gaan naar het plaatsje St.Jean De Monts, eigenlijk alleen maar campings, camperplaatsen, villaparken enz want er ligt een heel mooi breed zandstrand. De camping die we uitgezocht hadden staat vol, morgen zou er een plaats vrijkomen maar daar hebben we nu niets aan, jammer. Een paar campings terug even kijken maar hier stond alles door elkaar dus rechtsomkeert. De volgende camping brengt meer geluk, camping Le Bois Joly.

We leren de dame aan de receptie wat Nederlandse woordjes zodat die ook weer gelukkig was en zetten de camper neer. St.Jean De Monts heeft een groot zandstrand maar lekker weer om daar te gaan liggen is het niet. Er is ook een grote houten pier de zee in gebouwd, de golven beuken tegen de palen en soms vliegt het schuim je om de oren, er staan ook een aantal vissers te wachten op een beetje. De boulevard zelf is niet echt gezellig maar de hoofdstraat ernaar toe is wel gezellig en druk. Morgen gaan we nog een keer hierheen maar via de andere kant door de duinen en het bos. De salades op de boulevard  waren niet geweldig maar voldoende, daartegenover stond dat het Italiaanse ijs in de hoofdstraat de dag weer goed gemaakt heeft. Het reuzenrad op de boulevard laten we voor wat het is, niet iedereen zit graag hoog.

Woensdag 22juni St.Mont Michel.

We strijken neer op camping Aux Pommiers in Beauvoir, we blijven hier 2 nachten. Morgens gaan we met het pendelbusje van de camping naar het beginpunt van de dam naar St.Mont Michel. Hier stappen we op de grote pendelbussen die ons verder over de dam zal brengen. St.Mont Michel is een eilandje in zee waarop een heel grote Kathedraal staat en verder alleen maar winkeltjes. In het verleden kon je hier alleen met laag water heen en mocht je nog met eigen vervoer, nu dus alleen maar meer met de bussen heel de dag over een nieuwe dam. Op de Eiffeltoren na is dit de meest bezochte plaats in Frankrijk.

De Kathedraal ligt nog in de wolken als we aankomen en het regent nog net niet, stoer ben ik zonder jas of vest vertrokken want het zal toch ooit wel weer eens warmer worden! Maar het wordt alleen maar kouder en natter en ik koop toch maar een warm vest daar. We klimmen via de vele trapjes omhoog om de Kathedraal te gaan bezichtigen, dit is zeker de moeite waard om te doen en je kunt informatie in het Nederlands meenemen voor onderweg.

Tijdens de lunch in het restaurant breekt het noodweer los en de stroom valt tot 3 keer toe uit. De brandweer had het druk met waterhozen. We waren hier om 10.00ur en om 15.00uur hadden we het eigenlijk wel gezien hier maar de campingbus zou ons pas om 17.30uur weer komen ophalen. Het regent nog steeds en we gaan in een kapel zitten om de tijd wat door te komen, toen we vanmorgen aankwamen zagen we aan het begin van de dam een informatiecentrum staan.  We gaan dus vast met de pendelbus naar het begin van de dam en gaan in het informatiecentrum, na een rondgang hierdoor, weer verder met wachten op de campingbus. Het was ondanks het weer toch een heel geslaagde dag.

Vrijdag 24juni, Normandie, de landingsstranden.  We zijn er beiden nog nooit geweest en nu we er toch in de buurt zijn pakken we die ook maar mee. We maken een korte planning wat we waar wanneer willen zien en vertrekken richting Grand Camp Maisy, hier beginnen we de tour langs de landingsstranden . Pointe du Hoc en  Omaha Beach is het 1ste strand wat we tegenkomen, we parkeren tussen de touringcars. Hier hoor je alle talen van de wereld spreken, wat een volk komt hier op af na zoveel jaar nog.

Er is een museum met bewegende beelden en we gaan naar het landingsstrand, diepe kraters en stukgeschoten bunkers in de duinen maken duidelijk dat het er hier heet aan toe is gegaan. Point du Hoc, op 6 juni 1944 beklommen eenheden van het 2de Ranger Bataljon de klippen en namen de Duitse artilleriestellingen in, die de landingen op Omaha en Utah Beach bedreigden. Zij weerstonden felle tegenaanvallen. De Franse regering heeft het gebied op 11 januari 1979 overgedragen aan de American Battle Monuments Commission die er voor altijd voor zal zorgen en onderhouden.

 Hoe ze hier ooit tegen die steile rotsen omhoog geklommen zijn is een raadsel. We komen nog diverse stranden tegen en in St Laurent sur Mer eten we een broodje gezond in L’Omaha. 13km ten oosten van Pointe du Hoc in een veld van 70hectare zijn de graven van 9387  gesneuvelde Amerikaanse soldaten,  en de namen van de 1557 vermisten  zijn op een muur gegraveerd. Nog steeds worden er lichamen of bezittingen gevonden die geïdentificeerd kunnen worden van militairen die daar vermeld staan, achter hun naam wordt dan een broche geplaatst.

Normandie is wel heel erg mooi, alles is nog in dezelfde stijl als in de veertiger jaren en tot in de …. onderhouden, dit zal ook wel te maken hebben met het grote aantal toeristen wat hier rondtrekt van over de hele wereld. Wij gaan hier zeker nog eens terug om de rest van Normandie te bekijken.

Vrijdag 24juni, camping La Cote de Nacre in Saint Aubin Sur Mer, grote groene camping met super de luxe sanitair gebouw. We blijven hier 2 nachten zodat we morgen nog iets van het dorp en de kust kunnen zien. Het weer zit nog steeds niet erg mee, de zon is ver achter de wolken en er staat een fris windje, af en toe dreigt er zelfs een bui. Ook hier is een landingsstrand Juno beach, de bunkers en gedenktekens zijn daar een bewijs van. We lopen wat km over de boulevard en komen via het dorpje weer terug, daar is, denken wij, bij de school een eindejaar barbeque aan de gang.

 

Zondag 26juni, Camping L’Escale in Wacquinghen,   een camping met apart gedeelte voor doortrekkers en campers met verharde plaatsen. Wil je langer blijven kun je ook op de camping een mooie plaats uitzoeken.

Maandag 27juni, we rijden naar de kust, er zijn daar best wel veel bunkers enz te zien. We komen uit bij een van de 3 bunkers die gebouwd zijn door Todt, muren van 3mtr dik en drie verdiepen deels onder de grond. Na de bouw hebben ze de bunkers dusdanig beschilderd dat het vanaf de zee leek of er gewoon een woonhuis met schuur stond.  Deze bunker die volgestort was met vuilnis is op burger initiatief helemaal gerestaureerd en door de vele vele schenkingen weer helemaal vol gezet met oorlogsmateriaal uit die tijd. Honderden wapens, kleding, communicatieapparatuur, vervoermiddelen, wapenkamer, ziekenboeg, machinekamer met aggregaten voor verse lucht enz.  buiten staat een kanon op een spoorrail met een vuurloop van 20mtr en 210.000kg zwaar.

 Zeer indrukwekkend maar vooral geweldig dat dit allemaal is behouden voor het nageslacht. Men werkt nog steeds met vrijwilligers en om uit de kosten te komen vraagt men een kleine intree en staat er een fooienpot.

We hadden voor 2 nachten de camping geboekt maar omdat het toch miezert en we al dichtbij huis zijn gaan we hier vandaan maar weer op huis aan. Aan Duinkerken is een weghelft afgezet over 10km lengte en daar doen we bijna 2uur over, blijkt er 1 tractor aan het grasmaaien te zijn ggrrrrrrrrrrr.

Na dit oponthoud gaan we toch eerst maar iets eten en tanken om vervolgens via onze  mooie Westerscheldetunnel naar Scherpenisse te koersen.

 

 

2016 September Blitterswijck.

Voor we naar de camping gaan rijden we eerst naar Venlo, daar zit Camper Service Nederland, sinds Canal Digitaal de frequentie en satelliet weer eens gewijzigd heeft hebben wij geen beeld meer. Alles uitgeprobeerd, nieuwe software enz enz. Weken aan het klooien geweest zeg maar. En deze meneer van CSN stopt zijn stick erin (met dezelfde software die ik via de mail ook van hem had gekregen) en 2 minuten later alles werkt weer!!

We gaan een paar dagen naar noord-Limburg, Blitterswijck, de camping t'Veerhuis ligt direct aan de Maas.

 We fietsen regelmatig nationaalpark de Maasduinen in die aan de overkant van de Maas liggen en vanaf de camping met een veerpontje bereikbaar is.

Tijdens een van de tochten komen we nog langs de camping waar een oud collega van Piet een stacaravan heeft staan. We eten een broodje op het terras en bellen de collega op voor een drankje. Het wordt een gezellige middag aan het Leukermeer.

  S’Nachts gaat het vreselijk onweren en stormen, we waren al gewaarschuwd door de buren dat het kon spoken hier aan het water.  Nou dat deed het ook, een Duits gezin waarschijnlijk voor de eerste kamperen in een tentje, waaide met heel der hebben en houwen over de auto heen en alles was weg op de tuidraden na die waren afgescheurd en in de grond vast blijven zitten. Weet niet of die ooit nog eens gaan kamperen. Later op de dag zagen we hun tent enz bij de vuilnis container liggen.

Wij hebben daar in ieder geval een paar mooie dagen en avonden gehad,

scheepvaart op een paar meter voorbij komen varen, sportvissen vanuit

de camper of van de steiger.

De camping heeft een goed restaurant met korting voor de camping gasten.

 

 

2016 Epe de Jagerstee.

Oktober,  op de RCN camping/park zijn we al diverse keren geweest in een huisje en met de caravan, nu dus met de camper. Er is nu ook een camperveld voorop de camping met voorzieningen, wij kiezen een plaats op de camping want de cp is verder leeg. De sanitair gebouwen zijn allemaal nog open ondanks dat er weinig gasten meer zijn. Als we geïnstalleerd zijn en de tv het ook doet (met hulp van terreinknecht) gaan we koffie met appelgebak drinken in de lees/bieb hoek in het restaurant en reserveren gelijk voor het diner later op de dag.

We doen nog een rondje op de fiets naar Epe en shoppen daar wat rond. Terug op de Jagerstee is het tijd om te gaan eten, moe maar voldaan zoeken we ons bed op.

De nachten zijn koud en we doen s'morgens de kachels aan en kruipen nog een uurtje terug onder de wol.

Na het ontbijtje en de koffie doen we de ochtend wandeling op en rond de camping en als we langs de cp komen staat er een bekende Chausson, van Wim en Coby, we hadden ze wel verwacht maar hooguit over een paar dagen pas, anders hadden we zeker ook op de cp gaan staan. Ze zijn zo te zien op de fiets weg dus gaan wij die ook maar van stal halen.

De volgende dagen hebben we vaak samen gefietst over de Veluwe en wat gedronken in de campers.